فرهنگ سبک شناسی

روزگاری نه چندان دور سبک‌شناسی را رویکرد زبانی به ادبیات تلقی می‌کردند، آنچه در این رویکرد اهمیت داشت، فقط برجسته نمودن مسائل زبانی در سبک‌شناسی بود. با گذشت زمان، پیوند سبک‌شناسی با ادبیات گسترده‌تر نشان داده شد و نظام سبک‌شناسی حلقه واسطه میان زبان‌شناسی و نقد ادبی  معرفی شد.

امروزه، اما باید از منظری دیگر به این دانش بنگریم، به نظر می‌رسد در دوران کنونی،‌ سبک‌شناسی حلقه پیوند دهنده حوزه‌های مختلف ادبیات است، به دیگر سخن، تصور دانش‌های ادبی، بدون سبک‌شناسی، ناممکن است حتی در چشم‌اندازی گسترده‌تر حوزه‌های دیگر مانند تلویزیون، انواع تبلیغات تجاری و غیر تجاری، شبکه‌های اجتماعی و سایر رسانه‌ها در نظام سبک‌شناسی، جایگاه ویژه‌ای پیدا کرده‌اند، به تعبیری دیگر، سبک‌شناسی دیگر منحصر به حوزه ادبیات و زبان نیست، بلکه هر روز قلمرو آن گسترده‌تر می‌شود. از طرفی می‌توان گفت در میان دانش‌های ادبی، سبک‌شناسی تلاش می‌کند با به کارگیری شیوه‌ها و ابزار عینی، پژوهش‌های نظام‌مندتر و علمی‌تری در عرصه ادبیات ارائه نماید.  شاید همین مختصه باعث شده [است که] سبک‌شناسی در مقایسه با دیگر علوم ادبی، بیشتر، کانون توجه قرار گیرد... می‌توان گفت پس از کتاب سبک‌شناسی ملک‌الشعرای بهار که این موضوع را به شیوه خویش به تحقیقات ادبی افزود و مدت مدیدی بر پژوهش‌های این حوزه سایه افکنده بود، کتاب بسیار تاثیرگذار دکتر سیروس شمیسا با عنوان «کلیات سبک‌شناسی» با رویکردی کاملاً متفاوت با سبک‌شناسی بهار، پایه‌گذار پژوهش‌های سبک شناختی جدید در زبان فارسی شد.

عنوان های سه بخش اول کتاب عبارتند از شاخصه های اصلی سبک شناسی، اصطلاحات کلیدی در سبک شناسی و متفکران اصلی در سبک شناسی. بخش پایانی کتاب نیز به کتابشناسی سبک شناسی اختصاص دارد.

بخش اول با عنوان شاخه های اصلی سبک شناسی نمایی کلی از حوزه های متنوع سبک شناسی در اختیار مخاطب قرار می دهد. بخش دوم اصطلاحات کلیدی سبک شناسی شامل فهرست گسترده ای از اصطلاحات و مفاهیم مرتبط با این حوزه به همراه مراجع التقاطی سودمند میان مدخل های مختلف است. بخش سوم با عنوان متفکران اصلی سبک شناسی است فهرستی از اندیشمندان مهم و شاخص در این زمینه را در اختیار قرار می دهد. بخش نهایی کتابشناسی سبک شناسی شامل فهرستی جامع از متون محوری سبک شناسی است.

نورگارد،  نینا، بوسه، بئاتریکس، مونتورو، روسیو، فرهنگ سبک شناسی، ترجمه: احمد رضایی جمکرانی و مسعود فرهمندفر، تهران، مروارید، 292 صفحه، شمارگان: 550، بها: 195000 ریال، 1394.